Na montaż drzwi wewnętrznych składa się także montaż ościeżnicy. Jej zadaniem jest trzymanie skrzydła drzwiowego i estetyczne wykończenie otworu. Montaż ościeżnicy drzwiowej jest na tyle prosty i szybki, że można wykonać go samodzielnie – należy to jednak robić według określonych zasad. Jakie to zasady i jak wygląda montaż ościeżnicy drzwi wewnętrznych za pomocą pianki montażowej?
Spis treści:
Sposoby montażu ościeżnic
Ościeżnice można montować na dwa sposoby: za pomocą wkrętów, dybli i pianki lub przy użyciu samej pianki montażowej. Wybór metody zależy przede wszystkim od ciężaru skrzydła drzwiowego i materiału, z którego jest ono wykonane. Jeśli skrzydło jest zrobione np. z litego drewna lub z metalu, i tym samym jest ciężkie – wtedy ościeżnicę powinno się dodatkowo wzmocnić wkrętami, aby nie przekrzywiła się pod ciężarem skrzydła drzwiowego, zwłaszcza przy trzaskaniu (np. podczas przeciągów).
Montaż ościeżnicy drzwiowej na wkręty i dyble może być potrzebny także wtedy, gdy ościeżnicę z jakiegoś powodu trzeba dodatkowo ustabilizować, np. gdy jest wyjątkowo wąska i powierzchnia pianki jest za mała, aby ją utrzymać. Wkręty są konieczne również przy montażu drzwi zewnętrznych oraz drzwi o specjalnych właściwościach – antywłamaniowych czy przeciwpożarowych.
Montaż ościeżnicy z użyciem pianki montażowej – co warto wiedzieć?
Jeśli jednak chodzi o standardowe drzwi wewnętrzne, to są one już na tyle lekkie, że ościeżnicy nie trzeba dodatkowo stabilizować wkrętami i w zupełności wystarczy sama pianka montażowa. Montowanie ościeżnicy w ten sposób jest proste i szybkie, z powodzeniem można je wykonać samodzielnie. Warto jednak pamiętać o tym, aby przed montażem ościeżnicy przygotować ścianę – powinna być ona wykończona (mieć nałożoną gładź i być pomalowana) oraz całkowicie sucha; nie powinno się montować ościeżnic na dopiero co otynkowanej lub wymurowanej ścianie.
Czy każda pianka montażowa nadaje się do osadzania ościeżnic?
Pianki montażowe (zwane fachowo poliuretanowymi) dzielimy na dwa rodzaje: jednoskładnikowe (1K) i dwuskładnikowe (2K). Różnią się one przede wszystkim tym, że jednoskładnikowe do rozprężenia potrzebują powietrza (najlepiej wilgotnego), a w dwuskładnikowych reakcja chemiczna powodująca rozprężenie odbywa się dzięki drugiemu składnikowi. W związku z tym różne pianki montażowe poliuretanowe mają inny czas utwardzania i przyrost objętości (prężność).
Pianki jednoskładnikowe są znacznie powszechniejsze. Mają krótki czas utwardzania i duży przyrost objętości po wyschnięciu (są wysokoprężne). Charakteryzują się niską izolacją cieplną, ale za to dobrze uszczelniają i wygłuszają. Zazwyczaj stosuje się je do wypełniania drobnych szczelin w miejscach, w których utrzymanie ciepła nie gra istotnej roli, a większe znaczenie ma ich dokładne wypełnienie. Takie pianki nie nadadzą się do montażu ościeżnic – pianka wysokoprężna zbyt mocno zwiększa swoją objętość, co może doprowadzić do zniekształcenia ościeżnicy i tym samym uniemożliwić zamknięcie drzwi.
Z kolei pianki dwuskładnikowe cechują się znacznie mniejszym przyrostem objętości, ale za to o wiele lepiej kleją powierzchnie i zapewniają wyższą izolację cieplną – dlatego znacznie lepiej sprawdzą się przy montażu okien i drzwi. W związku z tym pojawia się często zadawane pytanie: lepsza będzie pianka montażowa wysokoprężna czy niskoprężna?
Wynika z tego, że do montażu ościeżnic najlepsza będzie poliuretanowa pianka montażowa dwuskładnikowa niskoprężna. Produkt ten ma jeszcze jedną zaletę – wysycha znacznie dłużej niż pianki jednoskładnikowe, dzięki czemu będziemy mieli więcej czasu na dokładne ustawienie ościeżnicy.
Jak zamontować ościeżnicę za pomocą pianki montażowej?
Najważniejszą czynnością podczas montażu ościeżnicy regulowanej i ościeżnicy stałej za pomocą pianki (montaż drzwi wewnętrznych z ościeżnicą regulowaną i stałą przebiega tak samo) jest odpowiednie zorganizowanie pracy, czyli przygotowanie wszystkich narzędzi i elementów ościeżnicy oraz sprawdzenie otworu drzwiowego.
Będą nam potrzebne:
• poziomica,
• młotek zwykły i gumowy,
• miara,
• kątownik,
• piłka ręczna do przycinania,
• ościeżnica drzwi wewnętrznych,
• kliny drewniane,
• listwy maskujące,
• silikon do montażu listew maskujących (o odczynie neutralnym, a nie kwasowym),
• drążki rozporowe regulowane,
• próg montażowy,
• taśma malarska do zabezpieczenia ościeżnic przed zabrudzeniem,
• pistolet do pianki montażowej,
• pianka montażowa do drzwi.
>>> Narzędzia dostępne w ofercie SIG
Montaż ościeżnicy krok po kroku:
1. Zanim przystąpimy do montażu, należy przygotować otwór drzwiowy i sprawdzić jego wymiary. Usuwamy luźne kawałki muru. Otwór drzwiowy powinien być szerszy od samej ościeżnicy o 2 cm i wyższy o ok. 1,5 cm. Warto, aby krawędzie muru wewnątrz niego były równe i jednakowo szerokie na całej wysokości – zapewni to równomierne rozłożenie pianki. Jeśli tak nie jest, to większe ubytki uzupełniamy zaprawą murarską i czekamy, aż wyschnie. Należy sprawdzić też pion – mur nie powinien mieć odchylenia większego niż 1 cm. Warto także zweryfikować, czy posadzka jest równa.
2. Następnie należy połączyć ze sobą elementy ościeżnicy w taki sposób, jak przedstawiono w instrukcji do danej ościeżnicy. Na tym etapie montujemy także zawiasy w wyznaczonych miejscach.
3. Złożoną ościeżnicę umieszczamy w otworze drzwiowym – powinna trzymać się na krawędziach muru. Jeśli tak nie jest, to należy skorygować poszczególne belki. Za pomocą kątownika sprawdzamy kąty proste w narożnikach, a jeśli zauważymy odchylenia, to korygujemy je, uderzając młotkiem gumowym w dolne końce belek bocznych. Należy także skontrolować piony belek – jeśli się zgadzają, to unieruchamiamy ościeżnicę za pomocą klinów drewnianych. Na koniec sprawdzamy jej rozpiętość za pomocą miary lub drążka rozporowego – powinna być taka sama na całej wysokości.
4. Gdy ościeżnica stabilnie się trzyma, zakładamy na nią skrzydło drzwiowe, aby je przymierzyć, wyregulować zawiasy i sprawdzić, czy zamek jest na odpowiedniej wysokości. Między ościeżnicą a skrzydłem powinno się zostawić ok. 3–4 mm przestrzeni. Warto kilka razy zamknąć i otworzyć drzwi, aby sprawdzić, jak pracują i czy domykają się bez przeszkód. Zakładamy 3–4 drążki rozporowe w równych odległościach. Za ich pomocą dokonujemy ostatecznej korekty rozstawu belek ościeżnicy. Na posadzce umieszczamy próg montażowy.
5. Zdejmujemy skrzydło drzwiowe i oklejamy ościeżnicę taśmą malarską, aby zabezpieczyć ją przed zabrudzeniem. Następnie wypełniamy pianką montażową przestrzenie między murem a ościeżnicą. Pianka powinna być nałożona punktowo, w równych odległościach co kilka centymetrów, i głęboko – końcówka rurki lub wężyka powinna sięgać środka przestrzeni między ościeżnicą i murem. Piankę należy nakładać od dołu do góry ościeżnicy. Należy pozostawić ościeżnicę na czas podany przez producenta pianki – najczęściej jest to minimum kilka godzin (zawsze należy sprawdzić na etykiecie, jak długo schnie pianka montażowa). Jednak dla pewności warto zostawić piankę do wyschnięcia na 24 godziny.
6. Po całkowitym utwardzeniu pianki zdejmujemy drążki rozporowe i próg montażowy oraz odcinamy nadmiar pianki za pomocą nożyka. Przycinamy także drewniane kliny. Do ościeżnicy przyklejamy listwy maskujące za pomocą silikonu. Na koniec zakładamy skrzydło drzwiowe.
Czym zmyć piankę montażową?
Zdarza się, że pomimo zabezpieczenia ościeżnicy taśmą malarską ulegnie ona zabrudzeniu (np. gdy damy za dużo pianki). Należy ją wyczyścić nieinwazyjnie – w żadnym wypadku nie należy używać nożyka, szpachelki czy innych ostrych narzędzi. Nie tylko nie usuną one dokładnie pianki, ale także zniszczą samą ościeżnicę. Zatem czym zmyć piankę montażową? W takiej sytuacji świetnie sprawdzą się specjalne czyściki do pianki montażowej. Zmiękczają one zaschniętą, stwardniałą piankę i umożliwiają jej łatwe usunięcie bez uszkadzania powierzchni.
